Það er svo mikilvægt

 

þegar einhver tekur að sér að kenna öðrum að hann hafi vit á því sem hann er að segja.

Nú er undirritaður hvorki atreiðslu ne kjötiðnaðarmaður, bara venjulegur lesandi frétta. Ábendingar allra sem til þekkja snúast um að benda fálki á að það þarf að gegnumsteikja hakk. Gildir einu af hvaða dýri það er. Nautahakk er sennilega algengasta hakkið og því oftast bent á það, sérlega á hinum mörgu hamborgarastöðum í bænum sem því miður eru ekkert sérlega passasamir með það, öðru nær.

Eftirfarandi tilvitnun í blaðamann mbl er eins villandi og frekast getur verið og mun líklegra að viðskiptavinir hamborgarastaðanna smitist af Ecoli en Sigmundur, þó vissulega ætti hannað elda hakkið betur.

"Það er mik­il­vægt að gegn­steikja mat­væli úr naut­grip­um. Talað um við 71° „at le­ast“. Það þarf nú ein­hver að fara kenna þess­um gæja á elda­vél"

Sigmundur Davíð smitaður af E.coli?

Ekki við hæfi.

Prestar eins og aðrir embttismenn að fara varlega í póltískar yfirlýsingar í nafn síns embættis. Eiginlega þurfa þeir að gæta sín öðrum fremur því þeir eru jú sálusorgar allra sinna sóknarbarna, líka þeirra sem eru á öndverðri skoðun.

Að því sögðu er hinsvegar erfitt að sjá réttlætið og tilganginn með þessari brottvísun. Hér er ungur einstaklingur sem á sér aðstandendur hér sem eru tilbúnir til þess að ala önn fyrr honum og trúlega ættleiiða hann. Ekkert sem bendir til annars en hér sé upprennandi góður og gegn þjóðfélagsþegn sem á umhyggjusama aðstandendur hér en ekki erlendis.

Svo horfum við uppá ríkið ala önn fyrir margdæmdum drullusokk sem vararíkissaksóknari á að mati ríkissaksóknara að hljóta embættismissi fyrir að hallmæla í persónulegri tjásu á netinu. Hafandi orðið fyrir liflátshótunum frá viðkomandi.

Hvar er samræmið? Ef annar þarf að fara þá er ég ekki vafa hvorum ég vil halda eftir.

Myndi mæta á mótmælin í fyrramálið ef þau væru ekki boðuð af samtökum sem berjast fyrir afnámi velferðarkerfisins hér á landi.

Prestar standa með Oscari

Krafan um umgengni.

Af þeim gögnum sem fram hafa komið virðist allt benda til þess að það hafi verið dóttir Ólafar sem sótti fast um umgengni Eiríks við barnið, frekar en Eiríkur sjálfur. Þetta er reyndar alls ekki óalgengt að stjúpmæður séu passasamari um að makar þeirra sinni umgengni við börnin sín en þeir sjálfir. Allavega virðist það ekki vera fyrr en sftir að þau kynnast sem sem krafan um umgengni kemur fram. 

Það lítur þannig út að Eiríkur sjálfur hafi aldrei haft neinn áhuga á þessu barni. Hann missir áhugann á barnsmóðurinni þegar hann kemst að því að hún sé ófrísk. Eftir að barnið er fætt hefur Ásthildur mikið fyrir því að barnið kynnist föður sínum en gefst upp á því þegar hún kynnist sjálf öðrum manni sem gengur barninu í föðurstað. Um leið eignast barnið föðurímynd sem að öllum líkindum hefur gagnast því betur en blóðfaðirin. Ekki hefur verið gerð grein fyir minnsta áhuga Eiríks á samskiptum við barnið eftir að sambandi hans við dóttur Ólafar lýkur.

Engu að síður er samnið um, takmarkaða umgengni eftir meira en tveggja ára fjarvist blóðföður sem hann sinnir svo ekki. Lái mér hver sem vill að telja það ábyrgðarlaust af Ásthildi að senda barnið á þriðja ári í eftirlaitslausa hegarheimsókn til ókunnugs manns, þó blóðfaðir sé, sem hefur ekkert bakland nema brostið heimili. Það er lágmark að barnið kynnist föður sínum og hann barninu áður en slíkt gerist.

Nú þegar ekkert stenst af ásökunum á Ásthildi voru bornar er reynt að bjarga í horn með þvíi að kenna Kristrúnu um trúnaðarbrest. Það liggur hinsvegar fyrir að sá trúnaðarbrestur liggur ekki í að aðilar málsins séu upplýstir um það. Trúnaðarbresturinn, ef hann er fyrir hendi, liggur í því hverni rúv fékk veður af málinu. Þar vakna spurninar um fyrrverandi fréttamenn sem eru orðnir innstu koppar í búri hjá Samfylkingunni. Það má alveg fallast á að ástæða sé til að kanna það nánar til að fyrirbyggja ef upp koma alvarlegri mál.

 

Varpi ljósi á öryggisbresti ráðuneytisins

Vanhæfi stjórnenda

Hverig stendur á því að ekki er ráðinn til starfa þarna stjóri sem veldur starfinu.

Það má auljóst vera þeim sem á annað borð vilja sjá að það virðist engin stjórn að neinum sviðium í rekstri RÚV.

RUV er með milljarða í tekjur sem þeir þurfa lítið að hafa fyrir að ná í. Þeir eru með sístækkandi hluta dagskrárinnar endurtekið efni. Fréttaval og frásagnir eru svo augljóslega mótaðar af skoðunum viðkomandi fréttamanna að það háfa væri nóg. Í verstu tilefllunum búa þeir til "fréttir" í stað þess að sannreyna upplýsingar sem þeir fá. Það er afskaplega einsleitt val á álitsgjöfum sem dúkka upp aftur og aftur. Lang oftast einhverjir sem segja það sem viðkomandi "fréttamaður" vill heyra. Hlutleysi RÚV er því miður lögngu farið fyrir bí. 

En tölurnar tala sínu máli þegar kemur að fjármálunum.

RÚV tapar 188 milljónum og stjórnarmenn telja skuldir of miklar

Áfallahjálpin

Miðað við frásögn "byssumannsins" er nokkuð ljóst að það hefði verið mun meiri þörf á að veita honum áfallahjálp en björgunarsveitamönnunum.

Maður veltir fyrir sér hvort björgunarsveitarmenn séu aldir upp og þjálfaðir í aðeins of mikilli "bómull" ef þeir þurfa áfallahjálp eftir að hafa séð refaskyttu með haglara.

Það væri mjög fróðlegt að fá frásögn björgunarmannsins sem tilkynnti þetta. Hvað varð til þess að viðkomandi sá ástæðu til að tilkynna þetta og þá eins hvernig tilkynningin er orðuð.

Augljóslega þar lögreglan að bregðast við af alvöru ef þeir fá tilkynningu um að verið sé að beina byssum að fólki, ekki hvað síst fólki með það hlutverk að hafa afskipti af öðrum.

Í frásögn svokallaðs "byssumanns" er ekkert það að finna sem gæti mögulega kallað á þessi viðbrögð en það er augljóslega bara önnur hlið málsins. Ef eitthvað á að vera hægt að læra af þessari uppákomu þurfa báðar hliðar að koma fram.

En það gengur ekki að enn einn ráðherrrann í þessari ríkisstjórn rjúki í fjölmiðla með stóryrtar yfirlýsingar án þess að kynna sér málið ofa í kjölin.

 

Byssumaðurinn: „Versti dagur í mínu lífi“