Aðgangur almennings að fjölmiðlum.

Þetta er gott dæmi um hve varasamt það getur verið að birta nöfn einstaklinga í fréttum.

Núna hafa allir aðgang að útbreiddum fjölmiðlum og geta skrifað hvað sem er. Það er ljóst að það ekki hafa allir bloggarar þann þroska sem æskilegt væri til að setja fram texta þar sem almenningur, þar með talið börn og unglingar, hafa greiðan aðgang að honum.

Nafnabirting hefur alltaf verið umdeild enda getur hún haft alvarlegar afleiðingar. Enn alvarlegri þegar miskilningur er á ferðinni og blásaklausir þurfa að gjalda fyrir.

Frelsi getur verið vandmeðfarið.

Grímuklæddir menn sitja um heimili hjá saklausum pilti

Góðar fréttir

Mikið er nú gaman að það slæðast með góðar fréttir innan um fréttir af uppsögnum gjaldþrotum morðum og slysum.

Nú veit ég ekki hvort það er ímyndun í mér en mér finnst ég lesa á milli línanna að ekki hafi þurft á tækinu að halda til lífgunar frá því það var gefið árið 2005. Miðað við árangurinn virðast menn samt ekki hafa slegið slöku við að halda sé í þjálfun með notkunina og er það vel.

Enn ein sönnun þess hve mikilvægt það er að hafa góða og vel þjálfaða lögreglu, okkur almennum borgurum til halds og traust og hversu fádæma ósvífið og heimskt það er að veitast að þeim við skyldustörf.

Hjartastuðtæki og skjót viðbrögð björguðu mannslífi

Skólabókardæmi

Í fréttinni stendur:

"Tekið getur allt að þremur árum þar til tilraunin með öreindahraðalinn hjá Cern sýnir fram á hvort Higgs hafi rétt eða rangt fyrir sér en hann segist sjálfur verða bæði undrandi og fyrir vonbrigðum ef í ljós komi að kenning hans standist ekki."

Hér er kominn fínn texti fyrir málfræðikennara til að láta nemendur hafa og láta nemendur snara þessu yfir á góða íslensku.

Hvernig er það annars, er búið að segja prófarkalesaranum upp á Mogganum / mbl í sparnaðarskyni?

Eðlisfræðiprófessorar í hár saman

Hvað eru sanngjarnar bætur?

Þær hugmyndir sem nefndar eru í þessum drögum um bætur eru miðaðar við það sem Hæstiréttur hefur verið að dæma í svipuðum málum.

Hvað réttlætir að aðilar sem eru með löngu fyrndar kröfur eigi að fá hærri bætur en þeir sem eiga lögmætar kröfur um bætur? Þegar þetta kom fram upphaflega var tiltekið að þeir væru fyrst og fremst að fara framá að þessi mistök væru viðurkennd og afsökunarbeiðni.

Ef nú á að fara að gera þetta að einhverri féþúfu sem mér finnst það lykta aðeins af ef krafan er um 20 til 35 millur á mann fer samúð mín minnkandi. Hvar á að setja mörkin. Það var nú ekki farið mjúkum höndum um öll börn sem send voru í sveit á sínum tíma. Flest lentu vonandi hjá góðu fólki en einhver hafa mátt þola eitthvert harðræði ef að líkum lætur. Eiga þau þá rétt á einhverjum þúsundköllum. Ekki sambærilegt náttúrulega en hvar eru mörkin.

Sá skaði sem þessir menn hafa orðið fyrir verður ekki bættur með fé. Það er hinsvegar sjálfsagt mál að þessir menn fái þá aðstoð sem þeir þurfa og vilja þyggja til að komast yfir þetta tímabil að svo miklu leiti sem það er á annað borð hægt. Það er held ég ljóst að þessi umræða sem opnaðist um þetta mál hefur hjálpað einhverjum þeirra þó manni skiljist að ekki hafi hún gagnast öllum.

Það er nokkuð ljóst að það verður ekki hægt að bjóða öllum sem borið hafa skarðan hlut af samkiptum sínum við ríkið fébætur. Að fara að greiða einhverjum útvöldum hóp tugmilljónir en öðrum lítið eða ekkert kemur bara til með að valda úlfúðog sárindum. Það er hætt við að það sem gerðist á Breiðavík hafi gerst líka annars staðar þótt ekki hafi hátt farið. Þess vegna finnst mér það ekki rétt að setja einhver sérstök lög um Breiðavík sem ná ekki til annara. Misnotkun er misnotkun, sama hvort hún á sér stað á Breiðavík eða annars staðar.

Vonbrigði að fá ekki nauðsynlegt svigrúm

Sofið á verðinum.

Eiríkur Bergmann Einarsson skrifar í 24 stundir í dag um það ástand sem getur skapast þegar innflytjendur frá ólíkum menningar heimum ná ekki að aðlagast menningu og siðum í nýja landinu.

"Ég er ansi hræddur um að við eigum eftir sjá fleiri fréttir af þessum toga á næstu misserum, sér í lagi ef atvinnuleysi eykst. Þannig hefur það orðið í nágrannalöndunum og þróunin er því miður nákvæmlega sú sama hér, aðeins nokkrum árum á eftir."

Ofangreind tilvitnun er í þessa grein Eiríks en ekki í grein eftir frambjóðanda Frjálslynda flokksins í síðustu kosningum. Þetta segir Eiríkur eftir að hafa minnst á fréttir af árekstrum innfæddra og aðfluttra Íslendinga. Síðan segir Eiríkur:

"Það var í þessum drullupolli sem Frjálslyndi flokkurinn fór að hræra í haustið 2006, þegar flokkurinn kaus að efna til ófriðar við innflytjendur í aðdraganda þingkosninga."

Hér er ég ekki að átta mig á hvað það er sem Eiríkur myndlíkir við drullupoll. Er hann svo ósmekklegur að meina innflytjendur almennt. Eða er drullupollurinn sú stefna gömlu flokkanna að þora ekki að minnast á innflytjendamál af ótta við að fá á sig slettu úr þessum sama polli. Hans vegna og í ljósi sögunnar er það líklegra enda gengu svoleiðis gusurnar yfir Frjálslynda þegar þeir bentu á það sama og Eiríkur er að benda á í þessari grein sinni. Þá var hrópað rasistar rasistar af þokkalega vel gefnu fólki að maður hélt. Frjálslyndum hefur hér bæst nýr stuðningsmaður, úr óvæntri átt, í þessu máli allavega.

Eiríkur, sem titlar sig stjórnmálfræðing undir þessari grein, virðist hins vegar ekki hafa hlustað á málefnalega umræðu frambjóðenda Frjálslyndra, heldur bara upphrópanir andstæðinga þeirra, ef hann heldur að þeir hafi efnt til ófriðar við innflytjendur í aðdraganda þingkosninganna. Innlytjendur verða nefnilega ekki innflytjendur fyrr en þeir eru fluttir til landsins. Þeir sem hyggjast flytja til landsins eða hafa áhuga á því eru ekki orðnir innflytjendur.

Inntakið hjá Frjálslyndum var að hafa stjórn á innflutningi og takmarka hann en ekki að flytja út aftur þá sem þegar voru komnir. Stefna frjálslyndra bitnaði þanng eingögu á þeim sem ekki voru þegar komnir. Svolítið langt seilst að kalla það að efna til ófriðar. Það verður að vera hægt að gera kröfur til fólks sem ber svona fína titla.

Það var þá þegar orðið flestum ljóst að aðstaða og aðbúnðaður margara innflytjanda var ekki viðunandi og brotið á réttindum þeirra á margan hátt. Meðan ekki var hægt að sinna þeim sem þegar voru komnir á sómasamlegan hátt, íslenskukennslu, aðlögun, skólavist og fl. var lausnin ekki að flytja inn enn fleiri. Verkalýðsfélög voru að hlaupa undir bagga og túlka fyrir þeim réttindi þeirra og skyldur. Grunninn að aðgreiningu og einangrun innflytjenda er málleysið.

Man ég það ekki rétt að ungir sjálfstæðismenn fyrir norðan hafi fyrir nokkuð mörgum árum viljað að menn fengju ekki íslenskan ríkisborgararétt nema hafa farið á íslenskunámskeið. Eitthvað var nú hrópað um rasisma af því tilefni ef ég man rétt.

Það er ekki langt síðan rætt var við fyrsta leikskólastjórann sem er af erlendu bergi brotinn. Hún talaði um að innflytjendum væru allir vegir færir í okkar þjóðfélagi ef menn hefðu málið á valdi sínu.

Það er grundvallaratriði að innflytjendur læri íslensku til að þeir geti aðlagast íslenskri þjóð. Þeir verða að aðlagast íslenskum venjum, hefðum og siðum en ekki öfugt. Báðir (allir) aðilar þurfa hinsvegar að hafa þroska til að bera virðingu fyrir venjum og siðum hinna. Ofbeldi er hinsvegar undir engum kringumstæðum hægt að líða þótt einhverjar siðvenjur kalli á það. Þó landið sé stórt miðað við höfðatölu þá eru allir að ég held sammála um það er bara pláss fyrir eina þjóð.

Það fer ekki hjá því að þó þverpólitísk samstaða hljóti að vera um markmiðið þá geta verið ágreiningsatriði um leiðir að því. Það þarf að fá málefnalega umræðu og þar hafa Frjálslyndir haft frumkvæði. Fyrir vikið hafa þeir mátt þola upphrópanir og formælingar frá ótrúlegasta fólki í hinum stjórnmálaflokkunum. Nú þegar ekki eru kosningar í nánd og vandamálin geta orðið enn meira áberandi, ef atvinnuleysi eykst, verða stjórnmálamenn að setjast niður og finna færa leið að markmiðunum án upphrópana og svigurmæla.