Vonandi ódýrara að borga sektina.

Vonandi er aksturslag mannsins þannig að hann sjá ekki ástæðu til að endurnýja radarvarann.

Þó maður slysist einstaka sinnum yfir  leifðan hámarkshraða þá sleppa menn oftast við sektir því löggan er ekki allstaðar. En ef maður er nappaður þá er sektin bara brot af þessu tjóni. Þá er ég að gefa mér að viðkomand sé ekki einhver ökunýðingur sem ætti ekki að vera í umferðinni.

Það hinsvegar réttlætir að sjálfsögðu ekki innbrotið í bílinn eða þjófnaðinn. Það er ekkert fátt eins ömurlegt og að fá ekki að hafa sitt dót í friði. Að þurfa stöðugt að gruna náungann um að hafa eitthvað illt í huga er eiginlega mannskemmandi.

Þjófar gerðu tvær atlögur að bíl

Hvaða vit er í að hafa byggð á Seyðisfirði?

Það eru byggðar snjóflóðavarnir fyrir milljarða en hættan er samt áfram fyrir hendi að sjóflóð falli sem valdi skaða og manntjóni.

Það eru byggðar aurflóðavarnir fyrir milljarða en hættan er enn fyrir hendi að aurflóð falli sem valdi skaða og manntjóni.

Það þarf að bora göng til að komast á staðinn sem kosta tugi milljarða til að komast á staðinn og komast þaðan.

Seyðfirðingar ætla ekki að borga þetta enda ekki á þeirra færi. Miðað við ofantalið þá er eina vitið að ríkið kaupi upp íbúðar og atvinnuhúsnæði á Seyðisfirði á einhverju markaðsverði og fyrri eigendur fái forkaupsrétt að húsnæðinu sem orlofshúsum með takmmarkaðri búsetu.

Kröfurnar í dag um aðgengi að allskyns þjónustu og afþreyingu eru það miklar að það er allt of dýrt fyrir samfélagið að halda uppi byggð með þjónustu á öllum stöðum sem áður þóttu vænlegir til búsetu.

Það versta er að þrátt fyrir allar þessar varnir er fólk hvort sem er aldrei alveg 100% öruggt og rólegt þegar hættuástand skapast.

„Hvað ef það hefði verið lokuð heiði?“

Erfitt að vera ósammála Gnarrinum í þessu.

Það er óhætt að taka undir með Jóni Gnarr að þetta framboð Katrínar er vægast sagt óheppiegt og furðulegt. Engu líkara en hún taki sér hér Pútín til fyrirmynar. Ef ég man rétt þá fór hann beint úr forsætisráðherraembættinu í forsetann hérna um árið. Man ekki eftir öðrum þó þeir kunni að vera til.

Að hún fari hér á milli með sína aðstoðrmenn á fullum launum frá ríkinu í samkeppni við aðra sem stendur ekki slík ríkisaðstoð til boða er óbein aðför að lýðræðinu frá ákveðnu sjónarhorni.

Annars þarf að taka alveg fyrir það að menn sem hafa ráðið sig sjálfviljugir til 4ra ára vinnu geti stokkið frá borði fyrirvaralaust að eigin ósk og hirt 6 mánaða biðlaun. Þessi biðlaun voru hugsuð fyrir þingmenn sem féllu út af þingi í kosningum og misstu þannig vinnuna fyrirvaralaust. Þá hefðu þeir þokkalegan tíma til að finna sér nýtt starf.

Það var kostulegt þegar Sverrir heitinn Hermannsson gerði kröfu í eftirlaunin þegar hann fór í Landsbankann á sínum tíma. Hann hafði haldið því fram í þingræðu að engin þörf væri á að taka fram að launin féllu niður færu beint í aðra vinnu. Það dytti engum í hug að fara framá að vera á tvöfölum launum. Varð svo fyrstur til að gera kröfu um það. Þessu var svo breytt þannig að fari menn í launaða vinnu hjá ríkinu fái menn bara borgaðan mismuninn sé nýja vinnan lægra launuð. Það er hinsvegar nauðsynlegt að fella þessi ríflegu eftirlaun niður hætti menn að eigin ósk enda þarf ríkið að standa undir kostnaði við nýjan mann í starfi auk eftirlauna fyrir hann falli viðkomandi í næstu kosningum.

 

Jón Gnarr: Framboð Katrínar „steikt og absúrd“

Skattgreiðendur borga.

 Langsótt egóflipp einstaklinga á kostnað skattgreiðenda.

Kærur Þórðar Snæs og Aðalsteins endanlega felldar niður

Kartín vs Ólína

Þaö má alveg taka undir það með Ólínu að það er ósmekklegt af Katrínu að draga það lengi að segja af eða á um sitt framboð.

Hitt er líka nokuð ljost að það ber vott um oflæti Ólínu að halda að það breyti einhverju um framboð Katrínar hvort hún gefi kost á sér eða ekki. Reyndar má færa rök fyrir því að fari Katrín fram eigi hún meiri líkur á sigri fari Ólína fram líka.

Býður sig fram ef Katrín bætist við í slaginn

Ákvörðunin.

Einhvern vegin finnst manni nokkuð ljóst að Eyjólfur ætlar í framboð. Sama á við um Baldur.

 

Ef til vill eru fylgiskannanir í gangi sem þeir eru að bíða eftir niðurstöðum úr sem gætu orðið til að ekki verði af framboði.

 

Báðir mjög frambærilegir þó Eyjólfur hafi eihvern vegin vinningin af þessum tveim í mínum huga, þekkjandi hvorugan. Kannski bara eitthvað sem tikkaði í rétt box það sem hann nefnir um lýðræðið og málfrelsið. Á móti hefur maður ekkert séð enn frá Baldri þannig að þetta eru ótímabærar pælingar, enda verða fleiri frambærilegir í kjöri. Mér stendur hinsvegar stuggur af fleiri Davos liðum í æðstu embætti landsins. Það er meira en nóg að hafa Katrínu.

Eyjólfur tilkynnir ákvörðun fyrir páska

Fyrir alla að njóta

Það er með ólÄ«kindum hvað margt tiltölulega vel gefið fólk heldur að hægt sé að halda hér uppi velferðarkerfi og jafnframt hafa svotil opin landamæri.

Ekkert af þessu fólki er samt tilbúið að hleypa öllum inn fyrir sín "prsónulegu landamæri" ef svo má orða það og skilja hús sín eftir opin svo aðrir geti notið þess sem þar er að finna. 

það er enginn tilbúinn til að strita  myrkranna á milli til að allir aðrir sem jafn illa eða verr eru settir geti notið þess. Þá er einfaldlega ekkert eftir fyrir viðkomandi. Hinsvegar kostar ekkert að vera örlátur á annara manna fé og sjálfsagt að slá sig til góðmennskuriddara með þeim hætti.

Persónulega hafði ég nú ekki hugmynd um að þessi annars ágæta kona væri í Samfylkingunni en það hljóta að teljast góðar fréttir fyrir flokkinn ef þar er einu fíflinu færra. Það var allavega niðurstaða Flokks fólksins hérna um árið þegar tvem var vísað úr flokknum fyrir fíflalæti þó af ólíkum toga væru.

Yfirgefur Samfylkinguna vegna útlendingahaturs

Hæsraréttardómarar endurgreiða ekki

Það gerðist hér um árið að háttsettir hjá ríkinu fengu fyrir mistök ofgreidd laun sem þeim var gert að endurgreiða.

þetta voru þeir launahæstu ef ég man rétt og áttu ekki í teljandi vandræðum með að verða við kröfu um endurgreislu eins og öllum er gert að gera sem lenda í svona mistökum.

Dómarar voru nú ekki alveg á því og töldu sig vel að þessari launahækkun komnir og höfðuðu mál á hendur ríkinu. Það þarf ekki að spyrja að því að þeir unnu málið enda vor vonbiðlar um dómarasæti fengnir til að dæma í málinu.

Borgarstarfsmenn fengu tvöföld mánaðarlaun

Málsstaður Palestínumanna.

Það skyldi engan undra að stuðningur við málsstað Palestínumanna hafi farið minnkandi að undanförnu eftir þá lítilsviðingu sem þeir hafa sýnt íslendingum og þjóðþinginu undanfarna mánuði.

Það er óhætt að fullyrða að ekkert hafi unnið eins gegn málsstað Palesínumanna hér á landi eins og framkoma þessara mótmælenda á Austurvelli og við Ráðherrabústaðinn. Palestínumenn áttu samúð og skilning nær allra Íslendinga í þeirri fordæmalausu stöðu sem þeir eru í eftir linnulausar árásir Ísraels, mikið til á börn og saklaust fólk. Að nota villimannslega árás Hamas inn fyrir landamæri Ísraels sem afsökun á þjóðarmorði er ekki bjóðandi hugsandi fólki.

En það renna tvær grímur á fólk þegar þakkirnar sem Palestínumenn hafa sýnt fyrir það sem þó hefur verið gert fyir þá er ekkert nema vanvirða, skítkast og að heimta meira.

Keyrt á mótmælanda fyrir utan Ráðherrabústaðinn

Lífeyrissjóðirnir eru eignalausir

Það er augljóst af ummælum Þórdísar Kolbrúnar að hún skilur ekki hver munurinn er á bönkunum og lifeyrissjóðum. Bankarnir eiga eignir umfram skuldir og það er enginn skyldaður til að eiga banka.

Lífeyrissjóðirnir eiga ekki þá fjármuni sem þeir eru að höndla með. Þeir eru eign sjóðsfélaga sem hafa ekkert val um hvort þeir vilja vera með eða ekki. Þeir eru lagalega skyldugir til að greiða í sjóðina. Sjóðunum er skylt að varðveita og ávaxta það fé eftir bestu getu og endurgreiða eigendum eftir fyrirfram samþykktum lögum og reglum.

Á sama hátt, en með ólíkum forsendum þó, eru rekstraraðilar velflestir skyldugir til að innheimta fyrir ríkissjóð t.d. virðisaukaskatt. Þeir hafa ekkert val um það en hafa enga heimild til að ráðstafa því fé nema aftur til ríksissjóðs.

Það væri miklu nær fyrir Þódísi Kolbrúnu, sem yfirumsjónarmanns ríkisfjár að fara fram á það við rekstraðila á Reykjanesi að þeir ráðstafi því vörslufé sem þeir hafa undir höndum til einstakra Grindvíkinga en að ætlast til þess að stjórnir lífeyrissjóða ráðstafi því vörslufé sem þeir hafa undir höndum á sama hátt.

Það vörslufé sem rekstraraðilar hafa undir höndum er eign ríkissjóðs en það vörslufé sem lífeyrirsjóirnir hafa er eign einstaklinga sem vel flestir eru ekki aflögufærir. Það á nú alveg sérstaklega við varðandi Grindavík því stærstur hluti húsnæðislánanna þar er hjá lífeyrissjóðum tekjulægsta fólksins á landinu. Það væri stórmannlegra af Þórdísi að berjast fyrir að þessar greiðslur sem hún ætlar almennum ellilífeyrisþegum að bera yrðu frekat teknar sem skeðing á eftirlaunum alþingismanna og ráðherra. Þar er frekar borð fyrir báru.

Efast um getu lífeyrissjóða á íbúðalánamarkaði